Maktab paytimda bolalar hamma narsaga ulgurishar edi. Aylanishga, kompyuter xonaga, qizlar bilan gaplashishga, uzoqlarga ketib qolishga. Shuncha vaqtni qayerdan olishadi deb o’ylardim.
Yaqinda tushundim. “Yoshligimda rus tilini o’rganmagan ekanman, rosa qiynalyapman” deb qoldi bittasi. “Yaxshiroq o’qish kerak ekan, endi vaqtim yetmayapti” deb aytib qoldi ikkinchisi.
Ular vaqtni kelajakdan olib turishgan. Qarz bo’lib qolishgan. Endi esa to’lashyapti.
Bo’sh qolgan vaqtingizda o’qib-o’rganmay, bekorchilik qilayotganda, kelajakdan qarz olyapsiz.
Bugungi ishlaringizni ertaga qoldirayotganda, kelajakdan qarz olyapsiz.
Qilishingiz kerak bo'lgan ishlarni emas, hamma qilayotgan ishlarni qilayotganda kelajakdan qarz olyapsiz.
Qarzniku olaverasiz. To’lash vaqti keladi. Vaqt pul emas, yillar o’tib ko’payib qolmasligi tushunasiz. O’tmishingizni yomon ko’rib, yana kelajakdan qarz olib to’lamoqchi bo’lasiz. Olishga hech nima qolmagan bo’ladi. Qattiq afsus qilasiz.
Kelajakdan qarz olmang. Imkoni bo'lsa qarz berib turing (ilm, mehnat, sport), o'zingiz o'zingizga rahmat aytasiz.
Aziz Rahimov