Kunlardan birida oʻqituvchi Shalva Amonashvili xonada yigʻilgan hamkasb oʻqituvchilardan soʻradi: “20 daqiqa kechikkan bola sinfga kirganda nima qilasiz?”
Oʻqituvchilar oʻz variantlarini taklif qilishdi:“ sinfdan chiq”,“ kundalikni ber”,“oʻtir, darsdan keyin gaplashamiz”... Shalva Aleksandrovich bu javoblardan xafa boʻladi.
U shunday dedi: “bola kirganida, men chin yurakdan: ”Salom, bolam, iltimos, joyinga oʻtir, biz sensiz dars boshlay olmadik, biz seni kutdik", deb aytardim. Shunday qilib, uch, toʻrt, besh marta... va bola kechikishni toʻxtatadi. Bunda bolaning psixologiyasi agar u oʻzini biron bir joyda albatta sevilishini his qilsa, u yerda qadrli, shaxs sifatida hurmatga sazovor boʻlsa, u hech qachon u yerga kechikmaydi.
Shalva Amonashvili yettinchi sinfgacha ikki bahoga oʻqigan, ammo maktabni oltin medal bilan tugatgan, bu esa maktabga yangi kelgan yosh gruzin tili oʻqituvchisining bolalarga hurmat bilan munosabatda boʻlishi va oʻqishga muhabbat uygʻotishi sabab boʻlgan.